De Lofzang van Maria, ook wel bekend als het ‘Magnificat’ stond centraal in de concerten die we afgelopen dagen uitvoerden, samen met zusterkoor Marcantus.
‘Vivaldi rocks’
Eerst een versie van Vivaldi: plechtige fuga’s afgewisseld met een aantal snelle koordelen. ‘Vivaldi rocks!’ volgens de dirigent. Na twee prachtige cantates van Bach eindigde het concert weer met een ‘Magnificat’, ditmaal een 14-stemmige versie van Giovanni Gabrieli. Gabrieli heeft de lofprijzing van Maria over haar zwangerschap van de Verlosser geweldig polyfoon opgebouwd. Muziek die nog tijden na het concert in je hoofd blijft hangen.
Vrienden
Sinds krap een jaar ben ik lid van Kamerkoor Canticum Amicorum. ‘Lied van vrienden’, zegt Google translate als vertaling. En dat klopt volgens mij wel. Met name rond concerten is het druk in de groepsapp: vooraf met carpoolverzoeken en meldingen van laatkomers. Ik hoef nooit lang te zoeken naar hulp bij het knopen van mijn das. De solisten uit het koor krijgen bemoedigingen toegefluisterd als ze naar voren lopen.
Afterparty
Na afloop wissel ik een opgewekt “a je to, buur” uit met m’n collega-tenor, en thuisgekomen complimenteert de voorzitter iedereen, en de solisten in het bijzonder. De uitsmijter is het delen van foto’s van ieders afterparty, met als hoogtepunt een selfie van een fastfood nuttigende alt en sopraan. U zult begrijpen dat ik voorlopig lid blijf.