Van welke muziek genieten koorleden van Canticum? Deze keer Esther de Bel, alt.
Mijn meest favoriete muziek hangt sterk af van het moment:
- Vind je me in huis, poetsend, zemend, strijkend, wassend, dan hoor ik het liefst gestructureerde pianosonates van Mozart of Beethoven. Gewoon, omdat je dan al ijverende, zo heerlijk analyserend kunt luisteren. En structuur in muziek geeft structuur in huis, is mijn ervaring. Je gaat er zowaar ook een stapje harder door poetsen, je zwaait wat sneller met je zeem, de strijk ligt er keurig gesorteerd bij en voor je het weet is de was weggewerkt. Geef je me de keuze tussen Mozart en Beethoven, dan neig ik sterk naar die van Beethoven. Ze zijn helder, maar toch virtuozer, veerkrachtig, verrassend en bovenal: zeer vakkundig!
- Vind je me in de concertzaal, dan hoor ik graag grootse werken. Moeilijk kiezen, maar eigenlijk prijkt voor mij toch overal bovenuit: het 2e pianoconcert van Rachmaninov. Ik ben van nature een vrij nuchter persoon, maar als deze muziek klinkt, komt er van alles los van binnen. Van verdriet en vertwijfeling tot bergen energie en zelfverzekerdheid. Te bedenken dat dit werk eigenlijk geldt als revanche op een eerder gecomponeerd werk dat slecht ontvangen was, kan ik niets anders zeggen dan dat Rachmaninov met dit werk meesterlijk heeft laten zien wat hij kan!
- Vind je me zelf zingend of dirigerend, dan blijft Bach bovenaan staan. Ik kan het ook niet helpen… Eén absoluut hoogtepunt uit zijn oeuvre is niet eenvoudig te noemen. Maar het meest geraakt word ik door zijn cantate 140. Wat een inhoudsvolle muziek en dat zo onovertroffen muzikaal verbeeld! De slottekst: “Des sind wir froh, io, io! Ewig in dulci jubilo” maakt altijd zo geweldige indruk. Aan het eind van een concert waarbij dit gezongen wordt, kun je zo vol goede moed weer naar huis en dit meenemen in je hart.